Kraldan çok kralcı

Bi yanda Demet Akalın öte yanda Volkan Konak Bi yanda Seksendört öte yanda Feridun Düzağaç Bi yanda garip binalı bi Edebiyat Fakültesi öte yanda Dil-Tarih Bi yanda Hacettepe öte yanda Ankara Üniversitesi Daha söze gerek var mı kuzum? Not: Format Vedat Özdemiroğlu'ndan (ç)alıntı ama hislerimi inanın o bile anlatmaya yetmedi!

baltalar değil biletler elimizde, sırtımızda formamız, bir Siyah-Kırmızı sel olduk geliyoruz. Başkent Ekspresi'ni, Haydarpaşa'yı, Üsküdar-Beşiktaş vapurlarını, motorlarını Siyah ve Kırmızıya boyamak için, Boğaz'ı ES-ES diye inletmek için evimizden, yurdumuzdan, gurbetten, Ankara'dan, Erciyes'ten çıktık geliyoruz. Çok gelmişliğimiz, görmüşlüğümüz, yenmişliğimiz var ama bu sefer çocuklarımıza torunlarımıza ballandıra ballandıra anlatacağımız, "İnönü yıkılmadan biz ordaydık" diyebilmek için geliyoruz. Şimdiden giydik formamızı, atkımızı da geçirdik mi boynumuza ver elini İstanbul... geç ulan zaman geç!

dur ! bırak ! kaynasın kahvenin suyu... bana istanbul’u anlat nasıldı? bana boğazı anlat nasıldı? haziran titreyişlerle,kaçak yağmurlar ardı. yıkanmış kurunur muydu o yedi tepe ana şefkati gibi sıcak güneşte... insanlar gülüyordu de, trende,vapurda,otobüste yalan da olsa hoşuma gidiyor söyle hep kahır,hep kahır, hep kahır... bıktım be... dur ! bırak ! kalsın, açma televizyonu! bana istanbul’u anlat nasıldır? şehirlerin şehrini anlat nasıldır? beyoğlu sırtlarından,yasak gözlerinle bakıp, köprüler, sarayburnu, minareler ve haliç’e... diyiverdin mi bir merhaba gizlice? insanlar gülüyordu de, trende, vapurda, otobüste, yalan da olsa hoşuma gidiyor söyle... hep kahır, hep kahır, hep kahır, bıktım be... dur ! bırak ! kımıldama,kal biraz öylece ne olur... kokun istanbul gibidir, gözlerin istanbul gecesi, şimdi gel sarıl,sarıl bana kınalım. gök kubbenin altında orda da beraber. çok şükür diyerek yeniden başlamanın hayali, hasretimin çölünde sanki bir pınar gibi... insanlar gülüyordu de, trende...