Şehir Rehberi#1 Artakalan
Barış Bıçakçı'nın Baharda Yine Geliriz kitabından sevdiğim bir bölümdü Şehir Rehberi. Ankara'nın bir 5 sene daha Gökçek'e teslim edilmiş olması şehrin kendisine olan bağlılığımızı azaltmayacak elbet. Böyle Ankara'ya dair küçük notları paylaşacağım zihnimde biriktikçe. İlki serinin başlangıcı olmasından dolayı biraz kişisel ve eski bir ilişkiden artakalanları da anımsattığı için ismi Artakalan. Resim ise yağmurlu bir sonbahar günü bulutların ardında batan Güneş ve AKM metro durağı civarı.
...sonra gözlerim doluyor aniden bir şarkıyı duyuyorum içeride radyodan. sulugöz sakızlar vardı biz çocukken. sanki bi tanesi sürekli ağzımda gibi. güneş bi garip battı ben kaledeyken. güya senle kaleye de çıkacaktık. ben bi keresinde çıktığımda küçük bi kız yanıma gelip ingilizce rehberlik yapmıştı. ben de sana ingilizce rehberlik yapacaktım, 3000 yıllık tarihini anlatacaktım bu koca şehrin, bu tatsız bozkırın. ama olmadı işte. insanoğlu kuş misali diyoruz ya hep öyle işte. uçaklar iniyor uçaklar kalkıyor, trenler kalkıyor istasyonlardan, peşlerinden bakan bir çift göz nemli, acı düdükleri kondüktörlerin yankılanıyor peronlarda. vuslatlar, ayrılıklar. el sallayanlar, gözleri nemli, saklanmış kenarlara köşelere en derin en saf duygular, açığa çıkacağı günü bekliyor hep olduğu yerde. içimde çağlayanlar boşalıyor. hepsi birarada, hepsi içiçe. lakin hayat bu işte....
...sonra gözlerim doluyor aniden bir şarkıyı duyuyorum içeride radyodan. sulugöz sakızlar vardı biz çocukken. sanki bi tanesi sürekli ağzımda gibi. güneş bi garip battı ben kaledeyken. güya senle kaleye de çıkacaktık. ben bi keresinde çıktığımda küçük bi kız yanıma gelip ingilizce rehberlik yapmıştı. ben de sana ingilizce rehberlik yapacaktım, 3000 yıllık tarihini anlatacaktım bu koca şehrin, bu tatsız bozkırın. ama olmadı işte. insanoğlu kuş misali diyoruz ya hep öyle işte. uçaklar iniyor uçaklar kalkıyor, trenler kalkıyor istasyonlardan, peşlerinden bakan bir çift göz nemli, acı düdükleri kondüktörlerin yankılanıyor peronlarda. vuslatlar, ayrılıklar. el sallayanlar, gözleri nemli, saklanmış kenarlara köşelere en derin en saf duygular, açığa çıkacağı günü bekliyor hep olduğu yerde. içimde çağlayanlar boşalıyor. hepsi birarada, hepsi içiçe. lakin hayat bu işte....
Yorumlar