...it looks like we lost an aircraft
Yaklaşma için onay bekleyen bir pilotun duymak isteyeceği en son cümledir herhalde, it looks like we lost an aircraft.
Kaybedilenlerin acısı elbette ki unutulmayacak. Hepsi nur içinde yatsın. Isparta, Diyarbakır, Van kazaları hala belleğimin bir köşesinde. Ama bunları bir kenara bırakırsak toplumun genelinin ve medyanın bu tür felaketlerle nasıl ilgilendiği daha da düşündürücü. Zaman'ın Lübnanlı Helal kızlar adlı programı yapan kızların sağ kurtulmalarını mı okumadık, yoksa NTV'de iniş için onay alan pilotların ses kaydının kokpitteki çığlık olarak sunulmasını mı?
Daha önce yaşanan kazalardan ders çıkaran Hollandalıların kayıpların kimliklerini öncelikle kayıp yakınlarına bildirmesini bile anlayamayanların "10 saat geçti hala isimleri veremediler" eleştirenleri gördükçe şaşırıyor insan. Görünen o ki bisikletle bakanlar kurulu toplantısına giden bakanların yaşadığı ülkeden alınacak çok derslerimiz var.
Yorumlar
şu acı olayı daha da katlanmaz bir hale getiriyor. bir parça vakar sahibi olmak çok mu zor!