Ayraç#4

Memleket futbolunun değişik yüzleri hakkında uzunlu kısalı makalelerden oluşan bir derleme. Kimisi futbol aleminin içinden kimisi dışarıdan bakışla, kimisi uzman gözüyle kimisi gönül gözüyle yazılmış.

Futbol üzerine kimisi uzman kimisi gönül gözüyle yazılmış çeşitlemelerden oluşan ve editörlüğünü her daim hürmetle andığım maraton tribününden Gençlerbirlikli komşumuz Tanıl Bora'nın yaptığı bir kitaptı "Takımdan Ayrı Düz Koşu".

İzmir futbolu ve takımları üzerine Serkan Seymen tarafından yazılan "İzmir'in Plakası Kaç?" en çok hoşuma giden bölümdü. Oradan alıntılayarak futbola bakış açımızı hatırlayan iki kısmı alıntılayarak bitireyim.

Sahadakiler istediği kadar koştursun, tribündekiler istediği gibi sevinsin, bağırsıni kahretsin kendine ya da küfretsin. O an, bir futbol maçı; havada süzülüp yere düşen bir kağıt şeridinin güzelliği bizim için.

Çünkü galiba futbolda esas keyifli olan geçmişten konuşmaktır. Bir sezon öncesi bile sohbet malzemesi olarak bu sezondan daha çekicidir çoğu zaman. Belki de güzel olan da oynanan maç değil, bitmiş maçtır, eskidikçe güzelleşir futbol maçları.

Hatta o eski günlerin hatrına geçen seneki Yükselme maçları finalinden Eskişehirspor taraftarından bir resimle bitireyim.