kes kopyala yapıştır'ın ötesi#2 bülent ortaçgil eylül akşamı

her eylül böylesine hüzünlü olmak zorunda mı? rüyamızda bile yollarımız kesişmemiş bir eylül gecesinin alacakaranlığında. ya ömür çok uzun, ya bizim mutlak güven duygumuz ölesiye.


eylül akşamı
hiçbir neden yokken,
ya da biz bilmezken tepemiz atmış ve konuşmuşuzdur...
onca neden varken ve tam sırası gelmişken
hiçbirşey yapmamış ve susmuşuzdur...
aynı anda aynı sessiz geceye doğru içim sıkılıyor demişizdir
aynı sabaha uyanırken
kimbilir
aynı düşü görmüşüzdür
olamaz mı?
olabilir.

onca yıl sen burada
onca yıl ben burada
yollarımız hiç kesişmemiş
şu eylül akşamı dışında


belki benim kağıt param, bir şekilde, döne dolaşa
senin cebine girmiştir belki aynı posta kutusuna,
değişik zamanlarda da olsa, birkaç mektup atmışızdır
ayın karpuz dilimi gibi batışını izlemişizdir deniz kıyısında
aynı köşeye oturmuşuzdur köhnede
belki de birkaç gün arayla
olamaz mı?
olabilir.


bostancı dolmuş kuyruğunda
sen başta ben en sonda
öylece beklemişizdir...
sabah 7:30 vapuruna
sen koşa koşa yetişirken,
ben yürüdüğümden kaçırmışımdır
aynı anda başka insanlara,
seni seviyorum demişizdir....
mutlak güven duygusuyla,
başımızı başka omuzlara dayamışızdır
olamaz mı?
olabilir.

onca yıl sen burada
onca yıl ben burada
yollarımız hiç kesişmemiş
şu eylül akşamı dışında

Bülent Ortaçgil.