Hoş geldin Eskişehirspor!
22 Nisan 1969'daki Foto Spor Haftalık Spor Dergisi, Sayı: 136, sayfa:3'den
"Koltuk"da bir yabancı
"Hoş geldin Eskişehirspor"
Ergun Hiçyılmaz
Emekliyorlardı, yürüdüler... Şimdi de koşuyorlar... Bu, büyümenin yüceliğe varışıdır. Bu katkısız, hilafsız kazanılmış bir savaştır. Göller, denizler kadar biriken
terlerin sahalara yazdığı en büyük öyküdür bu.
Süregelen mücadelenin liderlik tahtasına, bir silgi sürüldü artık. Kırmızı-Siyah renkteki bir tebşirin bıraktığı iz, o kadar kolay okunuyor k, : " ESKİŞEHİRSPOR".
Kazanılmış nice zaferler vardır. Belki bir kişiyle, belki bin kişiyle. Ama onlar, bunu sayısız kişiyle kazanmışlardır. Kimi terini, kimi cebindeki parasını, kimi de kalbindeki sevgisini vererek bu zafere koşmuşlardır.
İnancın, ereğin ve soylu bir çabanın ardından gelen, aslında tedirgin edici bir sondur. Gözler İç Anadolu'daki, bu " Anadolu Yıldızını" bir son değil, bir başlangıç olarak görmelidir hep.
Şimdi, Porsuk durgun akıyorsa, giderek daha coşacak demektir. Gelecek, bir seldir ve ligi alabildiğine kaplıyacaktır.
Eskimiş bir masal bitti artık. Tüm kulaklar bir uyanışın çığlığını, haykırmanın özgürlüğünü duyuyor. Anadolu futbolunun tutsak elleri yine aynı eller tarafından çözülüyor.
Hiç bir şeyin olmadığı bir ortamda, bir şeyler verip, çok şey olmanın mutluluğunu duydular ve futbolun Alfabesinde A'da onlar Z'de onlar oldular.
İsimler belki unutulacak ama ya o isimlerin verdikleri ? Amigo Orhanlar, Fethiler, Nihatlar, Kâmuranlar, Orhanlar, İlhanlar, Necdetler, İsmailler ve ötekiler...
Rüzgâr şimdi daha hızlı estiğinde ve çok gözlerin baktığında bu tablo içtenlikle anımsanacak ve denecek ki " ESKİŞEHİR, ESKİŞEHİRSPOR'LA YENİŞEHİR dir."
"Koltuk"da bir yabancı
"Hoş geldin Eskişehirspor"
Ergun Hiçyılmaz
Emekliyorlardı, yürüdüler... Şimdi de koşuyorlar... Bu, büyümenin yüceliğe varışıdır. Bu katkısız, hilafsız kazanılmış bir savaştır. Göller, denizler kadar biriken
terlerin sahalara yazdığı en büyük öyküdür bu.
Süregelen mücadelenin liderlik tahtasına, bir silgi sürüldü artık. Kırmızı-Siyah renkteki bir tebşirin bıraktığı iz, o kadar kolay okunuyor k, : " ESKİŞEHİRSPOR".
Kazanılmış nice zaferler vardır. Belki bir kişiyle, belki bin kişiyle. Ama onlar, bunu sayısız kişiyle kazanmışlardır. Kimi terini, kimi cebindeki parasını, kimi de kalbindeki sevgisini vererek bu zafere koşmuşlardır.
İnancın, ereğin ve soylu bir çabanın ardından gelen, aslında tedirgin edici bir sondur. Gözler İç Anadolu'daki, bu " Anadolu Yıldızını" bir son değil, bir başlangıç olarak görmelidir hep.
Şimdi, Porsuk durgun akıyorsa, giderek daha coşacak demektir. Gelecek, bir seldir ve ligi alabildiğine kaplıyacaktır.
Eskimiş bir masal bitti artık. Tüm kulaklar bir uyanışın çığlığını, haykırmanın özgürlüğünü duyuyor. Anadolu futbolunun tutsak elleri yine aynı eller tarafından çözülüyor.
Hiç bir şeyin olmadığı bir ortamda, bir şeyler verip, çok şey olmanın mutluluğunu duydular ve futbolun Alfabesinde A'da onlar Z'de onlar oldular.
İsimler belki unutulacak ama ya o isimlerin verdikleri ? Amigo Orhanlar, Fethiler, Nihatlar, Kâmuranlar, Orhanlar, İlhanlar, Necdetler, İsmailler ve ötekiler...
Rüzgâr şimdi daha hızlı estiğinde ve çok gözlerin baktığında bu tablo içtenlikle anımsanacak ve denecek ki " ESKİŞEHİR, ESKİŞEHİRSPOR'LA YENİŞEHİR dir."
Yorumlar